99% czystości Ortho Toluidine 202-429-0 Pestycydy Surowce

Organiczne surowce chemiczne Półprodukty pestycydów o nazwie O-toluidyna

O-toluidyna wchłania się poprzez wdychanie i kontakt ze skórą.Zaobserwowano intensywne wchłanianie o-toluidyny z przewodu pokarmowego.Główną drogą wydalania jest mocz, w którym do jednej trzeciej podanego związku jest odzyskiwana w postaci niezmienionej.Główne metabolity to 4-amino-m-krezol i w mniejszym stopniu N-acetylo-4-amino-m-krezol, azoksytoluen, o-nitrozotoluen, N-acetylo-o-toluidyna, alkohol N-acetylo-o-aminobenzylowy , kwas antranilowy, kwas N-acetylo-antranilowy, 2-amino-m-krezol, p-hydroksy-o-toluidyna.Utworzone koniugaty były zdominowane przez koniugaty siarczanowe nad koniugatami glukuronidowymi w stosunku 6:1.

O-toluidyna wywołuje nowotwory u gryzoni i uszkodzenia DNA w wielu narządach.Większość badań wykazała, że ​​o-toluidyna nie była mutagenna w S. typhimurium, niektóre inne badania wykazały pozytywne odpowiedzi w tych samych szczepach.N-utleniony metabolit o-toluidyny, N-hydroksy-o-toluidyna, był mutagenny w szczepie TA100 S. typhimurium (Gupta i in., 1987).O-toluidyna, indukowana wewnątrzchromosomalną rekombinacją, w Saccharomyces cerevisiae w teście, który reaguje na indukcję delecji DNA (Carls & Schiestl, 1994);wynik ten był zmniejszony w obecności przeciwutleniacza.Inne zgłoszone efekty o-toluidyny (Danford, 1991) obejmują indukcję wymiany chromatyd siostrzanych, aneuploidię, nieplanowaną syntezę DNA, pęknięcia nici DNA i transformację komórek in vitro oraz indukcję mikrojąder we krwi obwodowej szczurów leczonych in vivo ( Suzuki i in., 2005).Powstawanie 8-okso-7,8-dihydro-2'-deoksyguanozyny w DNA grasicy cielęcej inkubowanym in vitro z 4-amino-3-metylofenolem, metabolitem o-toluidyny, sugeruje potencjalną rolę reaktywnych form tlenu w Szkodliwe działanie tej aromatycznej aminy na DNA (Ohkuma i in., 1999).Zmiany DNA wywołane przez O-toluidynę – mierzone za pomocą testu kometowego – w wielu narządach narażonych szczurów i myszy (Sekihashi i in., 2002): zaobserwowano zwiększoną migrację DNA w wątrobie, pęcherzu, płucach i żołądku myszy, oraz w wątrobie, pęcherzu moczowym i mózgu szczurów.